Native Title – Regional Land Use Agreements and Indigenous Governance

Introduction 
In the fifteen years since the 1992 decision in Mabo [No. 2],[1] and the subsequent passage through Federal Parliament of the Native Title Act 1993 (Cth) (“the NTA”),[2] the prospect of Native Title recognition has fundamentally transformed the formal recognition of indigenous land use and ownership, and the political and legal structures within which indigenous affairs are carried out.

The potential for symbolic, as well as legal, recognition of indigenous priority in Australia, for even a merely implied recognition of sovereignty, and for Native Title to help provide a means to overcome poverty and exclusion, has proved an attraction for some indigenous rights organisations and sympathisers ever since. In reality, it has opened something of a Pandora’s Box, not only for those fearful of its effects on their own interests, but for those hoping to gain the recognition it promised.

The Native Title processes have proved frustrating, expensive, uneven, and often unrewarding, and government, and corporate, opposition to Native Title have further bogged the process down. In recent years, alternative and hybrid approaches to indigenous land claims have evolved, often involving negotiation, agreement and shared use of land – perhaps the most notable of which are the Indigenous Land Use Agreements (ILUAs), an alternative introduced in the 1998 amendments to the NTA as a result of lobbying.[3] However, major problems also shadow their use during the negotiation process, as well as their implementation and their review. 

In response to some of the challenges of the negotiated settlement process, the concept of making Regional, or Statewide, Framework Agreements (RFAs, SFAs) in order to streamline negotiations has gained some popularity. I will look at some of the recent developments in this area below, in particular the process underway in South Australia since 1999, which holds some promise as a template for future negotiations on a similar scale, as well as the development of a more coordinated and effective form of indigenous governance.

Ecuador Folkeflertal kræver radikale forandringer

Af Duroyan Fertl
SI - Socialistisk Information, Juni 2007
Folkeafstemningen den 15. april gav et overvældende flertal for præsident Rafael Correas forslag om at indkalde en grundlovgivende forsamling. Formålet er at svække den velhavende elites faste greb om landet.

Forslaget om at indkalde en grundlovgivende forsamling kommer fra landets magtfulde sociale bevægelser og den indianske sammenslutning CONAIE (40 procent af Ecuadors befolkning er indfødte). 82 procent stemte ja – en stor sejr for Correa og et knusende nederlag for den korrupte elite, som har domineret Ecuadors politik i årtier.

Processen frem til afstemningen demonstrerede med al tydelighed modsætningen mellem et parlament domineret af korrupte partier og en befolkning, som kræver at tage aktivt del i demokratiet.

Ekvadorlular radikal değişimi seçti

25 Nisan, 2007
Ekvador, Başkan Rafael Correa’nın ülkeyi varsıl egemenlerin geleneksel kıskacından kurtarmayı amaçlayan yeni anayasayı yazmak için kurucu meclis toplanması önerisini 15 Nisan’da büyük bir çoğunlukla onayladı.

Ülkenin en güçlü yerli koalisyonu CONAIE (Ekvador nüfusunun %40’ı yerli) ve halk örgütlerinin isteklerinden kaynaklanan öneri oyların %82’sini aldı -Correa için büyük bir zafer ve onlarca yıldır Ekvador politikasına egemen olan yolsuz seçkinler için yıkıcı bir yenilgi.

Oylamaya giden süreç gerçek bir katılımcı demokrasi isteyen Ekvadorluların artık Parlamento’yu ve ona sığınan örgütlere karşı kayırıcılığını tutmadığını gösterdi.

ABD’de İllinois Üniversitesi’nde doktora yapan ve solcu bir ekonomist ve üniversitede okutman olan Correa’nın adı ilk olarak 2005 yılında, Başkan Lucio Gutierrez devrildikten sonra duyulmaya başladı. Gutierrez radikal reformlar yapma sözü vermiş ama seçildikten sonra birkaç gün içinde ABD’nin ve IMF’nin baskısına boyun eğmişti.

Gutierrez halkın huzursuzluğu sonucu on yıl içinde devrilen üçüncü başkan olunca, yerine Başkan Yardımcısı Alfredo Palacio geçti ve Correa’yı Maliye Bakanı olarak atadı. Ama Correa bu görevde uzun süre kalamadı. Ekvador’un dış borç harcamalarını okullar ve hastaneler gibi halk hizmetlerine yöneltmek isteyince, güçlü mali çıkar çevreleriyle karşılaştı ve iki üç ay içinde istifa etmek zorunda kaldı.

Geçen yılki seçim kampanyasında aynı çıkar çevreleri kızıl avcılığına başladı. Chavez gibi “21. yüzyıl sosyalizmi”nden konuşmaya başlayınca onu “komünist diktatör” ve “terörist” diye tanımlamaya başladılar. Correa’nın istediği iktidar gücünü halka vermek ve ülkenin petrol gelirini, üçte ikisinden fazlasının yoksulluk sınırının altında yaşayan halkın ihtiyaçları için kullanmaktı.

CONAIE önderliğinde halk hareketleri, başlangıçta taşıdıkları, Correa’nın öteki başkanlar gibi kendilerine ihanet edeceği kuşkusuna rağmen, ikinci seçim turunda Correa ve partisi Allianza Pais’i (Ulusal Birlik) rakibi Ekvador’un en zengin adamı Alvaro Noboa’ya karşı desteklediler. Correa başkanlık seçiminde rekor düzeyde bir başarıyla, oyların %63’ünü aldı.

"Halk Devrimi"
Correa 15 Ocak’ta başkanlık yemin töreninde “halk devrimi” çağrısını ve Chavez’in Bolivar Devrimine olan desteğini tekrarladı. Başkan aynı zamanda “birleşmiş ve sosyalist bir Latin Amerika” kurulmasını istedi.

Kendisine düşman bir meclise rağmen, Correa şimdiye kadar verdiği sözleri yerine getirdi. Hükümetinin yaptığı ilk iş sosyal yardım ödemelerini bir misli arttırmak oldu. Manta’da istenmeyen ABD üssünü kapatma niyetini sürdürüyor ve yolsuz güvenlik güçlerinde reform yapmaya başladı.

Göreve başladıktan hemen sonra Correa komşu Kolombiya’yı Ekvador hududunda glifosat (Monsanto yapımı bir çeşit “super-Roundup”; zehir) püskürttüğü için Uluslararası Adalet Mahkemesine vermekle tehdit etti. Lakabı “Agent Green” (yeşil ajan) olan bu kimyasal madde Washington’un solcu gerillaları hedefleyen Kolombiya Planı’nın bir parçası. Bu zehir, bitkileri yok ediyor, hayvanları ve çocukları öldürüyor, su havzalarını zehirliyor ve sakat doğumlara neden oluyor.

Correa aynı zamanda Ekvador’un kilit endüstrisini de (petrol) onarmaya başladı. Endüstride batılı şirketler etkindi ve miras olarak arkalarında korkunç sosyal ve çevresel yıkım bırakıyorlar.

2006 yılında Oxy’nin (Occidental Petrol Şirketi) kontrat şartlarına uymadığı saptandı ve şirketin malı devlete geçti. Correa, kamulaştırılan kaynakların devlet şirketi Petroecuador’la birleştirilmesini yeğledi ve Oxy’nin malını geri almak için yaptığı itirazı kabul etmedi.

Ekvador Petrol endüstrisinin onarılması ve geliştirilmesi (bir rafineri inşası dahil) için Venezüella ile anlaşma imzaladı ve OPEC’e (Petrol üreten ülkeler örgütü) geri dönmek niyetini açıkladı. Petrol ihracatçısı olan Ekvador, altyapısı yeterli olmadığı için, uygun olmayan fiyatlarla petrol satın almak zorunda kalıyor.

Ulusal bütçenin önemli bir bölümü acil çevre temizlenmesine ayrıldı. Hükümet çevre zararı gören bazı yerli topluluklarına batılı şirketlerden tazminat alabilmeleri için yardım ediyor.

Örneğin, Chevron (ABD) hakkında tesislerinin çevresinde artan kanser vakaları nedeniyle soruşturma açıldı. Şirket aynı zamanda milyarlarca litre yağlı atık suyu akıtarak çevreye zarar vermekle de suçlanıyor.

Başka şirketlere de yolsuzluk, insan hakları ve çevre koruma yasaları ihlali suçlamasıyla soruşturma açıldı. Yerel topluluklar ve sendikalar hükümetin de yardımıyla, Encana (Kanada) ve Ascendant Copper (Kanada) şirketlerinden istedikleri ödünü aldı.

Bancosur
Correa 15 Nisan’da, bir zamanlar GSMH’sinin yarısına eşit miktarda dış borcu olan Ekvador’un IMF’ye olan borcunun tamamının ödendiğini ve artık bu kuruluşla bütün ilişkilerin kesileceğini açıkladı.

Başkan aynı zamanda, kendisi maliye bakanı iken Dünya Bankası’nın hükümete şantaj yapmağa kalktığını ve bu nedenle Dünya Bankası’nın yerel temsilcilerinin ülkeden kovulacağını söyledi. Correa, Banka’nın eğer petrol endüstrini yeniden yapılandırmaktan ve Venezüella ile mali bir anlaşma imzalamaktan vazgeçilmezse, 100 milyon dolarlık borcun verilmeyeceği tehdidinde bulunduğunu iddia etti. 2005 yılında zorunlu istifasına yol açan olay buydu.

Ekvador, Dünya Bankası ve IMF yerine Bancosur’un (“Güney’in Bankası”) Venezüella, Arjantin ve şimdi Brezilya ile birlikte kilit yandaşlarından biri oldu. Bu girişim gelişmekte olan ülkelere düşük faizle borç vererek Batı’nın borç tuzağına düşmelerini önleyip, IMF’ye karşı çıkmayı amaçlıyor. Banka bu yıl işlemeye başlayacak.

Correa Latin Amerika’nın şirket vurgunculuğu yerine sosyal ihtiyaçları karşılayan bir Ortak Pazar’da bütünleşmesini savunuyor. “Serbest ticaret” deyimini “safsata” diye tanımlayan Correa uzun zamandan beri bölgesel ortak para geliştirilmesini de destekliyor.

Correa başkan seçildikten hemen sonra Ekvador’un Amerikalar için Bolivar Seçeneği ALBA’ya katılmak niyetini açıkladı. ALBA, Chavez’in kurulmasına ön ayak olduğu, ABD’nin zorladığı ticaret anlaşmalarına karşı bir proje.

Chavez’in önerdiği Güney Amerika Ülkeleri Birliği (the Union of South American Nations)- Unasur’un daimi sekreteryası Ekvador’un başkenti Quito’da olacak. Chavez’in 16 Nisan’da Porlamar, Venezüella’da toplanan Güney Amerika Enerji Zirvesi’nde açıkladığı birliğin amacı ülkelerarası ekonomik ve politik bütünleşmeyi geliştirmek.

Kurucu Meclis
Correa’nın verdiği en önemli söz Kurucu Meclisi toplamaktı. Amaç Parlamento’nun yargı üzerinde gücünü kısıtlayan, temsilcileri seçim bölgelerinde oturmaya zorlayan ve seçilen görevlilerin seçmenlerinin oyuyla görevden alınabilmesine (geri çağırmaya) olanak veren bir anayasa yazmak idi.

Correa Parlamento’da temsil edilmediği halde, fırsattan yararlanmak isteyen Gutierrez’in Vatansever Toplum Partisi (Patriotic Society Party) - PSP taraf değiştirerek Kurucu Meclisi destekleyen sol partilere katılınca, gerekli çoğunluk sağlanmış gibi göründü.

Birkaç bin gösterici Anayasa Mahkemesi ve daha sonra Parlamento önünde eyleme başlayınca yasa onaylandı. Ama Correa Kurucu Meclisin, Parlamento’yu mahkemeleri ve cumhurbaşkanlığını feshedebileceğini açıklayınca, PSP önderliğinde meclis ayaklandı.

Yüksek Seçim Mahkemesi (TSE) ve daha sonra Anayasa Mahkemesi Correa’yı destekleyince, Parlamento TSE’yi feshetmeye kalktı. Karşılık olarak TSE, 57 vekili azletti ve polis bu vekillerin Parlamento binasına girmelerine engel oldu.

Karşıtçılar Guayaquil’de karşıt bir meclis toplama tehdidinde bulununca, Correa halkı muhalefete karşı gösteriye çağırdı ve bir iki gün içinde 30.000 kişi eyleme katıldı. Muhalefetin gösterisine ancak 2000 kadar kişi geldi.

Yenilgiyi kabul eden azledilmiş vekiller parlamentoda yerlerini istemeye istemeye yenilere bıraktılar ve 15 Nisan’da halk oylaması yapıldı. %82 Kurucu Meclisin lehinde, %12 aleyhinde oy kullandı. Geçersiz veya boş oyların sayısı çok azdı.
Eylül veya Ekim’de Kurucu Meclis’e 130 temsilci seçilecek. Temsilciler 4-6 ay içinde yeni anayasayı yazacak.

Kurucu Meclisin 100 üyesini yerel iller seçecek, 24 üye ulusal listeden seçilecek. Geri kalan üyeleri Ekvador’un yurt dışındaki göçmen topluluğu seçecek. Kurucu Meclisin kabul ettiği öneriler daha sonra halk oylamasına sunulacak.

Sürecin bundan sonraki aşamasında Correa ve diğer ilerici güçlerin karşılaştığı en büyük sorun geleneksel partilerin meclise seçilip, onu kendi çıkarları doğrultusunda yönlendirmesini önlemek olacak.

Meclis seçimlerinde özel bağışların yasaklanması ve seçime girmek isteyen hareketlerin ve partilerin nüfusun en az %1’inden imza toplama zorunluluğu, önlem almada yardımcı olabilir.

Meclisin başarısının gerçek ölçüsü, halk hareketlerinin, sivil toplum örgütleri, sendikalar ve özellikle genelde bütün bu güçleri birleştiren CONAIE’nin ülkenin geçmişinde oynanan yolsuz iktidar oyunlarını reddeden Ekvadorluların görüşlerini temsil edebilmek için ne kadar iyi örgütlendikleri olacak.

19 Nisan 2007
[Green Left Weekly’den Latinbilgi için Emine Kunter tarafından seçilmiştir]

Ecuadorians vote for radical change

On April 15, Ecuador voted overwhelmingly to ratify President Rafael Correa's proposal to convoke a Constituent Assembly with the power to re-write the constitution with the intention of weakening the stranglehold on the country of the traditional wealthy elite.
The proposal, which originated in the demands of the country's powerful indigenous federation CONAIE (40% of Ecuador's population is indigenous) and social movements, received 82% of the vote — a major victory for Correa and a devastating defeat for the corrupt elite that has dominated Ecuadorian politics for decades.

The process leading up to the vote revealed the degree to which the Congress and the nepotism of the organisations it harbours have been sidelined by the Ecuadorian people, who are demanding a truly participatory democracy.

Correa, a leftist economist and university lecturer who received his PhD from the University of Illinois, first came to national fame in 2005, in the aftermath of the overthrow of President Lucio Gutierrez. Gutierrez had followed the path of his predecessors by promising radical reforms and then backing down in the face of US and International Monetary Fund (IMF) pressure within days of being elected.

After Gutierrez became the third president in a decade to be ousted by popular unrest, Vice-President Alfredo Palacio took over, appointing Correa finance minister. Correa's stint was cut short, however. Within a few months he was forced to resign after his plans to redirect Ecuador's foreign debt spending towards social needs, like schools and hospitals, came up against powerful financial interests.

Correa's radical plans spark battle in Ecuador

The small Andean nation of Ecuador is facing a political crisis as the Congress and the courts turn on each other over new president Rafael Correa's plans for a Constituent Assembly and a "citizens' revolution" to build "21st century socialism" in the poverty-stricken country.

Correa, a self-described socialist and close ally of Venezuela's President Hugo Chavez, was elected late last year promising to redirect Ecuador's oil wealth into social spending, increase popular democracy and limit the power of the traditional political parties. Central to this platform is convoking a popular Constituent Assembly to rewrite Ecuador's constitution.

In February the 100-member Congress, which is controlled by parties hostile to Correa and his policies, passed a bill allowing a referendum on the assembly after the opposition Patriotic Society Party (PSP) of former president Lucio Gutierrez voted in favour. However there was an immediate dispute over the power that the assembly will have, Correa arguing for a plenary power enabling it to dismiss not only the Congress and courts, but also the president.

Ecuador: "Tod den Ratten!"

SoZ - Sozialistische Zeitung, März 2007
Seit seiner Amtseinführung am 15.Januar hat sich Ecuadors Präsident Rafael Correa an die Durchführung seiner Pläne zur Veränderung der Gesellschaft gemacht.
Um die Umweltverschmutzung einzudämmen, erklärte Correa am 3.Februar, dass Ecuador die Verträge von Ölgesellschaften, die unnötigerweise die Umwelt schädigen, annullieren wird. Correa hat die Absicht, Verträge mit Ölgesellschaften neu auszuhandeln, um der Regierung einen größeren Anteil am Gewinn zu sichern, um soziale Ausgaben finanzieren zu können.

Zu den dafür in Frage kommenden Gesellschaften gehört Brasiliens Unternehmen Petrobras, das die Rechte zur Ausbeutung von Ölblock 31 besitzt, der in einer der biologisch vielfältigsten Regionen der Welt liegt. Eine weitere Zielscheibe des Zorns der Regierung ist eine von Ascendant Copper in Junín geplante Mine. Die Stellungnahme des Unternehmens über die Folgen für die Umwelt war Ende 2006 zurückgewiesen worden und die Gesellschaft wird auch beschuldigt, paramilitärische Gruppen zur Einschüchterung von lokalen Gegnern der Mine zu benutzen.

Ecuador: Vor einer neuen Ära?

SoZ - Sozialistische Zeitung, März 2007
Am 15.Januar wurde Ecuadors neuer Präsident, Rafael Correa Delgado, vereidigt, der bei diesem Anlass versprach, "den Sozialismus des 21.Jahrhunderts" aufzubauen, um die Armut und Instabilität in dem kleinen Andenstaat zu überwinden.
Am Tag vor seiner Vereidigung nahm Correa in der kleinen Andenstadt Zumbahua, wo Correa in seinen Zwanzigern Sozialarbeit geleistet hatte, an einer von Indígenas organisierten Amtseinführungszeremonie teil. Daran nahmen auch die Präsidenten von Venezuela und Bolivien — Hugo Chávez und Evo Morales — teil.
 
Correa, ein 43-jähriger Wirtschaftsfachmann, benutzte seine Amtseinführung als Gelegenheit, um zu einer "Bürgerrevolution" aufzurufen, die den Reichtum dazu verwendet, soziale und Umweltbedürfnisse zu befriedigen, anstatt das gegenwärtige "perverse System" zu bewahren, das dazu geführt hat, dass 60% der 13 Millionen zählenden Bevölkerung Ecuadors in Armut leben und mehr als 3 Millionen auf der Suche nach Arbeit auswandern.
 
"Die lange Nacht des Neoliberalismus geht ihrem Ende entgegen", sagte Correa. "Ein souveränes, würdevolles, gerechtes und sozialistisches Lateinamerika beginnt zu entstehen."
 

Ekvador’da “yurttaşlar” devrimi

17 Şubat 2007
 Rafael Correa 15 Ocak’ta cumhurbaşkanlığı görevine başladığından beri Ekvador toplumunu değiştirme planını uygulamaya başladı. Planın özü “yurttaşların devrimi”ne dayanarak “21. yüzyıl sosyalizmi”ni kurmak ve ülkeyi yeniden yapılandırmak için ulusal gelirle sağlık, eğitim, yerleşim ve çevre gibi programlara yatırım yapmak. 

Çevre kirlenmesini azaltmak için Correa 3 Şubat’ta çevreye zarar veren petrol şirketlerin anlaşmalarının askıya alınacağını açıkladı. Karar, geçen yıl kontrat şartlarına uymadığı için imtiyazları kaldırılan Oxy Petrol Şirketi’nin işlettiği yataklardan Ekvador hükümetinin bir milyar dolar kazandığı açıklandıktan sonra alındı. Correa, hükümet payını arttırarak toplumsal yatırımlarda kullanılacak parayı sağlamak üzere öteki şirketlerle de pazarlığın başlayacağını söyledi. 

Biyolojik türler yönünden dünyanın en zengin bölgelerinden birinde olan Petrol Bloğu 31’de araştırma hakkına sahip olan Brezilyalı Petrobras şu anda inceleme altında. Hükümetin şimşeklerini üstüne çeken bir başkası da Junin’de Ascendant Copper’in işletmeye hazırlandığı bakır ocakları. Ascendant’ın çevre etkilenmesi raporu 2006 yılında reddedilmişti ve şirket aynı zamanda maden ocağının işletilmesine karşı çıkan yerel halkı yıldırtmak için paramiliterleri kullanmakla suçlanıyor. 

Ecuador to vote on Constituent Assembly

Faced with thousands of protesters, reflecting growing popular pressure, Ecuador's Congress voted on February 13 to allow a motion by President Rafael Correa for a referendum on a constituent assembly.

The referendum, to be held on April 15, will allow the election by September of 130 members to the assembly, which will have 180 days to rewrite the constitution (with a possible 30-day extension). 
The proposal, which is supported by over 75% of Ecuadorians, is similar to Venezuela's successful 1999 assembly and Bolivia's current constituent assembly.

The assembly is intended to limit the power of the traditional, pro-rich parties and Congress, which are regarded to be extremely corrupt, and allow greater democratic participation by the community through decreasing electorate sizes and allowing the recall of all elected officials.

Ecuador's 'citizens' revolution'

Since his January 15 inauguration, President Rafael Correa has set about implementing his plan for changing Ecuadorian society, centred on a "citizens' revolution" to refound the country and begin the construction of a "socialism of the 21st century" by investing economic wealth in social spending on health, education, housing and the environment.
In an effort to curb pollution, on February 3 Correa declared that Ecuador would suspend the contracts of oil companies who needlessly damage the environment. The decision follows the recent announcement that the Ecuadorian government had made US$1 billion from the oilfields of Oxy Petroleum, whose concessions were revoked a year ago for breach of contract. 

Correa has announced his intention to renegotiate contracts with other oil companies to give the government a larger share of the profits, to use for social spending.
Already under investigation is Brazil's Petrobras, which holds the right to explore Oil Block 31, located in one of the world's most biologically diverse regions. Another target of the government's ire is a mine planned by Ascendant Copper in Junin. Ascendant's environmental impact statement was rejected in late 2006, and the company is also accused of using paramilitary groups to intimidate and assault local opponents of the mine.
On February 5, Ecuador announced that it will take Colombia to the International Court of Justice over the spraying of glyphosate near the border and over parts of Ecuador. In December last year, Ecuador temporarily withdrew its ambassador from Colombia over the issue.