Af Duroyan Fertl
SI - Socialistisk Information, Juni 2007
Folkeafstemningen den 15. april gav et overvældende flertal for præsident Rafael Correas forslag om at indkalde en grundlovgivende forsamling. Formålet er at svække den velhavende elites faste greb om landet.
Forslaget om at indkalde en grundlovgivende forsamling kommer fra landets magtfulde sociale bevægelser og den indianske sammenslutning CONAIE (40 procent af Ecuadors befolkning er indfødte). 82 procent stemte ja – en stor sejr for Correa og et knusende nederlag for den korrupte elite, som har domineret Ecuadors politik i årtier.
Processen frem til afstemningen demonstrerede med al tydelighed modsætningen mellem et parlament domineret af korrupte partier og en befolkning, som kræver at tage aktivt del i demokratiet.
Showing posts with label Gutierrez. Show all posts
Showing posts with label Gutierrez. Show all posts
Friday, June 15, 2007
Wednesday, April 25, 2007
Ekvadorlular radikal değişimi seçti
25 Nisan, 2007
Ekvador, Başkan Rafael Correa’nın ülkeyi varsıl egemenlerin geleneksel kıskacından kurtarmayı amaçlayan yeni anayasayı yazmak için kurucu meclis toplanması önerisini 15 Nisan’da büyük bir çoğunlukla onayladı.
Ülkenin en güçlü yerli koalisyonu CONAIE (Ekvador nüfusunun %40’ı yerli) ve halk örgütlerinin isteklerinden kaynaklanan öneri oyların %82’sini aldı -Correa için büyük bir zafer ve onlarca yıldır Ekvador politikasına egemen olan yolsuz seçkinler için yıkıcı bir yenilgi.
Oylamaya giden süreç gerçek bir katılımcı demokrasi isteyen Ekvadorluların artık Parlamento’yu ve ona sığınan örgütlere karşı kayırıcılığını tutmadığını gösterdi.
ABD’de İllinois Üniversitesi’nde doktora yapan ve solcu bir ekonomist ve üniversitede okutman olan Correa’nın adı ilk olarak 2005 yılında, Başkan Lucio Gutierrez devrildikten sonra duyulmaya başladı. Gutierrez radikal reformlar yapma sözü vermiş ama seçildikten sonra birkaç gün içinde ABD’nin ve IMF’nin baskısına boyun eğmişti.
Gutierrez halkın huzursuzluğu sonucu on yıl içinde devrilen üçüncü başkan olunca, yerine Başkan Yardımcısı Alfredo Palacio geçti ve Correa’yı Maliye Bakanı olarak atadı. Ama Correa bu görevde uzun süre kalamadı. Ekvador’un dış borç harcamalarını okullar ve hastaneler gibi halk hizmetlerine yöneltmek isteyince, güçlü mali çıkar çevreleriyle karşılaştı ve iki üç ay içinde istifa etmek zorunda kaldı.
Geçen yılki seçim kampanyasında aynı çıkar çevreleri kızıl avcılığına başladı. Chavez gibi “21. yüzyıl sosyalizmi”nden konuşmaya başlayınca onu “komünist diktatör” ve “terörist” diye tanımlamaya başladılar. Correa’nın istediği iktidar gücünü halka vermek ve ülkenin petrol gelirini, üçte ikisinden fazlasının yoksulluk sınırının altında yaşayan halkın ihtiyaçları için kullanmaktı.
CONAIE önderliğinde halk hareketleri, başlangıçta taşıdıkları, Correa’nın öteki başkanlar gibi kendilerine ihanet edeceği kuşkusuna rağmen, ikinci seçim turunda Correa ve partisi Allianza Pais’i (Ulusal Birlik) rakibi Ekvador’un en zengin adamı Alvaro Noboa’ya karşı desteklediler. Correa başkanlık seçiminde rekor düzeyde bir başarıyla, oyların %63’ünü aldı.
"Halk Devrimi"
Correa 15 Ocak’ta başkanlık yemin töreninde “halk devrimi” çağrısını ve Chavez’in Bolivar Devrimine olan desteğini tekrarladı. Başkan aynı zamanda “birleşmiş ve sosyalist bir Latin Amerika” kurulmasını istedi.
Kendisine düşman bir meclise rağmen, Correa şimdiye kadar verdiği sözleri yerine getirdi. Hükümetinin yaptığı ilk iş sosyal yardım ödemelerini bir misli arttırmak oldu. Manta’da istenmeyen ABD üssünü kapatma niyetini sürdürüyor ve yolsuz güvenlik güçlerinde reform yapmaya başladı.
Göreve başladıktan hemen sonra Correa komşu Kolombiya’yı Ekvador hududunda glifosat (Monsanto yapımı bir çeşit “super-Roundup”; zehir) püskürttüğü için Uluslararası Adalet Mahkemesine vermekle tehdit etti. Lakabı “Agent Green” (yeşil ajan) olan bu kimyasal madde Washington’un solcu gerillaları hedefleyen Kolombiya Planı’nın bir parçası. Bu zehir, bitkileri yok ediyor, hayvanları ve çocukları öldürüyor, su havzalarını zehirliyor ve sakat doğumlara neden oluyor.
Correa aynı zamanda Ekvador’un kilit endüstrisini de (petrol) onarmaya başladı. Endüstride batılı şirketler etkindi ve miras olarak arkalarında korkunç sosyal ve çevresel yıkım bırakıyorlar.
2006 yılında Oxy’nin (Occidental Petrol Şirketi) kontrat şartlarına uymadığı saptandı ve şirketin malı devlete geçti. Correa, kamulaştırılan kaynakların devlet şirketi Petroecuador’la birleştirilmesini yeğledi ve Oxy’nin malını geri almak için yaptığı itirazı kabul etmedi.
Ekvador Petrol endüstrisinin onarılması ve geliştirilmesi (bir rafineri inşası dahil) için Venezüella ile anlaşma imzaladı ve OPEC’e (Petrol üreten ülkeler örgütü) geri dönmek niyetini açıkladı. Petrol ihracatçısı olan Ekvador, altyapısı yeterli olmadığı için, uygun olmayan fiyatlarla petrol satın almak zorunda kalıyor.
Ulusal bütçenin önemli bir bölümü acil çevre temizlenmesine ayrıldı. Hükümet çevre zararı gören bazı yerli topluluklarına batılı şirketlerden tazminat alabilmeleri için yardım ediyor.
Örneğin, Chevron (ABD) hakkında tesislerinin çevresinde artan kanser vakaları nedeniyle soruşturma açıldı. Şirket aynı zamanda milyarlarca litre yağlı atık suyu akıtarak çevreye zarar vermekle de suçlanıyor.
Başka şirketlere de yolsuzluk, insan hakları ve çevre koruma yasaları ihlali suçlamasıyla soruşturma açıldı. Yerel topluluklar ve sendikalar hükümetin de yardımıyla, Encana (Kanada) ve Ascendant Copper (Kanada) şirketlerinden istedikleri ödünü aldı.
Bancosur
Correa 15 Nisan’da, bir zamanlar GSMH’sinin yarısına eşit miktarda dış borcu olan Ekvador’un IMF’ye olan borcunun tamamının ödendiğini ve artık bu kuruluşla bütün ilişkilerin kesileceğini açıkladı.
Başkan aynı zamanda, kendisi maliye bakanı iken Dünya Bankası’nın hükümete şantaj yapmağa kalktığını ve bu nedenle Dünya Bankası’nın yerel temsilcilerinin ülkeden kovulacağını söyledi. Correa, Banka’nın eğer petrol endüstrini yeniden yapılandırmaktan ve Venezüella ile mali bir anlaşma imzalamaktan vazgeçilmezse, 100 milyon dolarlık borcun verilmeyeceği tehdidinde bulunduğunu iddia etti. 2005 yılında zorunlu istifasına yol açan olay buydu.
Ekvador, Dünya Bankası ve IMF yerine Bancosur’un (“Güney’in Bankası”) Venezüella, Arjantin ve şimdi Brezilya ile birlikte kilit yandaşlarından biri oldu. Bu girişim gelişmekte olan ülkelere düşük faizle borç vererek Batı’nın borç tuzağına düşmelerini önleyip, IMF’ye karşı çıkmayı amaçlıyor. Banka bu yıl işlemeye başlayacak.
Correa Latin Amerika’nın şirket vurgunculuğu yerine sosyal ihtiyaçları karşılayan bir Ortak Pazar’da bütünleşmesini savunuyor. “Serbest ticaret” deyimini “safsata” diye tanımlayan Correa uzun zamandan beri bölgesel ortak para geliştirilmesini de destekliyor.
Correa başkan seçildikten hemen sonra Ekvador’un Amerikalar için Bolivar Seçeneği ALBA’ya katılmak niyetini açıkladı. ALBA, Chavez’in kurulmasına ön ayak olduğu, ABD’nin zorladığı ticaret anlaşmalarına karşı bir proje.
Chavez’in önerdiği Güney Amerika Ülkeleri Birliği (the Union of South American Nations)- Unasur’un daimi sekreteryası Ekvador’un başkenti Quito’da olacak. Chavez’in 16 Nisan’da Porlamar, Venezüella’da toplanan Güney Amerika Enerji Zirvesi’nde açıkladığı birliğin amacı ülkelerarası ekonomik ve politik bütünleşmeyi geliştirmek.
Kurucu Meclis
Correa’nın verdiği en önemli söz Kurucu Meclisi toplamaktı. Amaç Parlamento’nun yargı üzerinde gücünü kısıtlayan, temsilcileri seçim bölgelerinde oturmaya zorlayan ve seçilen görevlilerin seçmenlerinin oyuyla görevden alınabilmesine (geri çağırmaya) olanak veren bir anayasa yazmak idi.
Correa Parlamento’da temsil edilmediği halde, fırsattan yararlanmak isteyen Gutierrez’in Vatansever Toplum Partisi (Patriotic Society Party) - PSP taraf değiştirerek Kurucu Meclisi destekleyen sol partilere katılınca, gerekli çoğunluk sağlanmış gibi göründü.
Birkaç bin gösterici Anayasa Mahkemesi ve daha sonra Parlamento önünde eyleme başlayınca yasa onaylandı. Ama Correa Kurucu Meclisin, Parlamento’yu mahkemeleri ve cumhurbaşkanlığını feshedebileceğini açıklayınca, PSP önderliğinde meclis ayaklandı.
Yüksek Seçim Mahkemesi (TSE) ve daha sonra Anayasa Mahkemesi Correa’yı destekleyince, Parlamento TSE’yi feshetmeye kalktı. Karşılık olarak TSE, 57 vekili azletti ve polis bu vekillerin Parlamento binasına girmelerine engel oldu.
Karşıtçılar Guayaquil’de karşıt bir meclis toplama tehdidinde bulununca, Correa halkı muhalefete karşı gösteriye çağırdı ve bir iki gün içinde 30.000 kişi eyleme katıldı. Muhalefetin gösterisine ancak 2000 kadar kişi geldi.
Yenilgiyi kabul eden azledilmiş vekiller parlamentoda yerlerini istemeye istemeye yenilere bıraktılar ve 15 Nisan’da halk oylaması yapıldı. %82 Kurucu Meclisin lehinde, %12 aleyhinde oy kullandı. Geçersiz veya boş oyların sayısı çok azdı.
Eylül veya Ekim’de Kurucu Meclis’e 130 temsilci seçilecek. Temsilciler 4-6 ay içinde yeni anayasayı yazacak.
Kurucu Meclisin 100 üyesini yerel iller seçecek, 24 üye ulusal listeden seçilecek. Geri kalan üyeleri Ekvador’un yurt dışındaki göçmen topluluğu seçecek. Kurucu Meclisin kabul ettiği öneriler daha sonra halk oylamasına sunulacak.
Sürecin bundan sonraki aşamasında Correa ve diğer ilerici güçlerin karşılaştığı en büyük sorun geleneksel partilerin meclise seçilip, onu kendi çıkarları doğrultusunda yönlendirmesini önlemek olacak.
Meclis seçimlerinde özel bağışların yasaklanması ve seçime girmek isteyen hareketlerin ve partilerin nüfusun en az %1’inden imza toplama zorunluluğu, önlem almada yardımcı olabilir.
Meclisin başarısının gerçek ölçüsü, halk hareketlerinin, sivil toplum örgütleri, sendikalar ve özellikle genelde bütün bu güçleri birleştiren CONAIE’nin ülkenin geçmişinde oynanan yolsuz iktidar oyunlarını reddeden Ekvadorluların görüşlerini temsil edebilmek için ne kadar iyi örgütlendikleri olacak.
19 Nisan 2007
[Green Left Weekly’den Latinbilgi için Emine Kunter tarafından seçilmiştir]
Ekvador, Başkan Rafael Correa’nın ülkeyi varsıl egemenlerin geleneksel kıskacından kurtarmayı amaçlayan yeni anayasayı yazmak için kurucu meclis toplanması önerisini 15 Nisan’da büyük bir çoğunlukla onayladı.
Ülkenin en güçlü yerli koalisyonu CONAIE (Ekvador nüfusunun %40’ı yerli) ve halk örgütlerinin isteklerinden kaynaklanan öneri oyların %82’sini aldı -Correa için büyük bir zafer ve onlarca yıldır Ekvador politikasına egemen olan yolsuz seçkinler için yıkıcı bir yenilgi.
Oylamaya giden süreç gerçek bir katılımcı demokrasi isteyen Ekvadorluların artık Parlamento’yu ve ona sığınan örgütlere karşı kayırıcılığını tutmadığını gösterdi.
ABD’de İllinois Üniversitesi’nde doktora yapan ve solcu bir ekonomist ve üniversitede okutman olan Correa’nın adı ilk olarak 2005 yılında, Başkan Lucio Gutierrez devrildikten sonra duyulmaya başladı. Gutierrez radikal reformlar yapma sözü vermiş ama seçildikten sonra birkaç gün içinde ABD’nin ve IMF’nin baskısına boyun eğmişti.
Gutierrez halkın huzursuzluğu sonucu on yıl içinde devrilen üçüncü başkan olunca, yerine Başkan Yardımcısı Alfredo Palacio geçti ve Correa’yı Maliye Bakanı olarak atadı. Ama Correa bu görevde uzun süre kalamadı. Ekvador’un dış borç harcamalarını okullar ve hastaneler gibi halk hizmetlerine yöneltmek isteyince, güçlü mali çıkar çevreleriyle karşılaştı ve iki üç ay içinde istifa etmek zorunda kaldı.
Geçen yılki seçim kampanyasında aynı çıkar çevreleri kızıl avcılığına başladı. Chavez gibi “21. yüzyıl sosyalizmi”nden konuşmaya başlayınca onu “komünist diktatör” ve “terörist” diye tanımlamaya başladılar. Correa’nın istediği iktidar gücünü halka vermek ve ülkenin petrol gelirini, üçte ikisinden fazlasının yoksulluk sınırının altında yaşayan halkın ihtiyaçları için kullanmaktı.
CONAIE önderliğinde halk hareketleri, başlangıçta taşıdıkları, Correa’nın öteki başkanlar gibi kendilerine ihanet edeceği kuşkusuna rağmen, ikinci seçim turunda Correa ve partisi Allianza Pais’i (Ulusal Birlik) rakibi Ekvador’un en zengin adamı Alvaro Noboa’ya karşı desteklediler. Correa başkanlık seçiminde rekor düzeyde bir başarıyla, oyların %63’ünü aldı.
"Halk Devrimi"
Correa 15 Ocak’ta başkanlık yemin töreninde “halk devrimi” çağrısını ve Chavez’in Bolivar Devrimine olan desteğini tekrarladı. Başkan aynı zamanda “birleşmiş ve sosyalist bir Latin Amerika” kurulmasını istedi.
Kendisine düşman bir meclise rağmen, Correa şimdiye kadar verdiği sözleri yerine getirdi. Hükümetinin yaptığı ilk iş sosyal yardım ödemelerini bir misli arttırmak oldu. Manta’da istenmeyen ABD üssünü kapatma niyetini sürdürüyor ve yolsuz güvenlik güçlerinde reform yapmaya başladı.
Göreve başladıktan hemen sonra Correa komşu Kolombiya’yı Ekvador hududunda glifosat (Monsanto yapımı bir çeşit “super-Roundup”; zehir) püskürttüğü için Uluslararası Adalet Mahkemesine vermekle tehdit etti. Lakabı “Agent Green” (yeşil ajan) olan bu kimyasal madde Washington’un solcu gerillaları hedefleyen Kolombiya Planı’nın bir parçası. Bu zehir, bitkileri yok ediyor, hayvanları ve çocukları öldürüyor, su havzalarını zehirliyor ve sakat doğumlara neden oluyor.
Correa aynı zamanda Ekvador’un kilit endüstrisini de (petrol) onarmaya başladı. Endüstride batılı şirketler etkindi ve miras olarak arkalarında korkunç sosyal ve çevresel yıkım bırakıyorlar.
2006 yılında Oxy’nin (Occidental Petrol Şirketi) kontrat şartlarına uymadığı saptandı ve şirketin malı devlete geçti. Correa, kamulaştırılan kaynakların devlet şirketi Petroecuador’la birleştirilmesini yeğledi ve Oxy’nin malını geri almak için yaptığı itirazı kabul etmedi.
Ekvador Petrol endüstrisinin onarılması ve geliştirilmesi (bir rafineri inşası dahil) için Venezüella ile anlaşma imzaladı ve OPEC’e (Petrol üreten ülkeler örgütü) geri dönmek niyetini açıkladı. Petrol ihracatçısı olan Ekvador, altyapısı yeterli olmadığı için, uygun olmayan fiyatlarla petrol satın almak zorunda kalıyor.
Ulusal bütçenin önemli bir bölümü acil çevre temizlenmesine ayrıldı. Hükümet çevre zararı gören bazı yerli topluluklarına batılı şirketlerden tazminat alabilmeleri için yardım ediyor.
Örneğin, Chevron (ABD) hakkında tesislerinin çevresinde artan kanser vakaları nedeniyle soruşturma açıldı. Şirket aynı zamanda milyarlarca litre yağlı atık suyu akıtarak çevreye zarar vermekle de suçlanıyor.
Başka şirketlere de yolsuzluk, insan hakları ve çevre koruma yasaları ihlali suçlamasıyla soruşturma açıldı. Yerel topluluklar ve sendikalar hükümetin de yardımıyla, Encana (Kanada) ve Ascendant Copper (Kanada) şirketlerinden istedikleri ödünü aldı.
Bancosur
Correa 15 Nisan’da, bir zamanlar GSMH’sinin yarısına eşit miktarda dış borcu olan Ekvador’un IMF’ye olan borcunun tamamının ödendiğini ve artık bu kuruluşla bütün ilişkilerin kesileceğini açıkladı.
Başkan aynı zamanda, kendisi maliye bakanı iken Dünya Bankası’nın hükümete şantaj yapmağa kalktığını ve bu nedenle Dünya Bankası’nın yerel temsilcilerinin ülkeden kovulacağını söyledi. Correa, Banka’nın eğer petrol endüstrini yeniden yapılandırmaktan ve Venezüella ile mali bir anlaşma imzalamaktan vazgeçilmezse, 100 milyon dolarlık borcun verilmeyeceği tehdidinde bulunduğunu iddia etti. 2005 yılında zorunlu istifasına yol açan olay buydu.
Ekvador, Dünya Bankası ve IMF yerine Bancosur’un (“Güney’in Bankası”) Venezüella, Arjantin ve şimdi Brezilya ile birlikte kilit yandaşlarından biri oldu. Bu girişim gelişmekte olan ülkelere düşük faizle borç vererek Batı’nın borç tuzağına düşmelerini önleyip, IMF’ye karşı çıkmayı amaçlıyor. Banka bu yıl işlemeye başlayacak.
Correa Latin Amerika’nın şirket vurgunculuğu yerine sosyal ihtiyaçları karşılayan bir Ortak Pazar’da bütünleşmesini savunuyor. “Serbest ticaret” deyimini “safsata” diye tanımlayan Correa uzun zamandan beri bölgesel ortak para geliştirilmesini de destekliyor.
Correa başkan seçildikten hemen sonra Ekvador’un Amerikalar için Bolivar Seçeneği ALBA’ya katılmak niyetini açıkladı. ALBA, Chavez’in kurulmasına ön ayak olduğu, ABD’nin zorladığı ticaret anlaşmalarına karşı bir proje.
Chavez’in önerdiği Güney Amerika Ülkeleri Birliği (the Union of South American Nations)- Unasur’un daimi sekreteryası Ekvador’un başkenti Quito’da olacak. Chavez’in 16 Nisan’da Porlamar, Venezüella’da toplanan Güney Amerika Enerji Zirvesi’nde açıkladığı birliğin amacı ülkelerarası ekonomik ve politik bütünleşmeyi geliştirmek.
Kurucu Meclis
Correa’nın verdiği en önemli söz Kurucu Meclisi toplamaktı. Amaç Parlamento’nun yargı üzerinde gücünü kısıtlayan, temsilcileri seçim bölgelerinde oturmaya zorlayan ve seçilen görevlilerin seçmenlerinin oyuyla görevden alınabilmesine (geri çağırmaya) olanak veren bir anayasa yazmak idi.
Correa Parlamento’da temsil edilmediği halde, fırsattan yararlanmak isteyen Gutierrez’in Vatansever Toplum Partisi (Patriotic Society Party) - PSP taraf değiştirerek Kurucu Meclisi destekleyen sol partilere katılınca, gerekli çoğunluk sağlanmış gibi göründü.
Birkaç bin gösterici Anayasa Mahkemesi ve daha sonra Parlamento önünde eyleme başlayınca yasa onaylandı. Ama Correa Kurucu Meclisin, Parlamento’yu mahkemeleri ve cumhurbaşkanlığını feshedebileceğini açıklayınca, PSP önderliğinde meclis ayaklandı.
Yüksek Seçim Mahkemesi (TSE) ve daha sonra Anayasa Mahkemesi Correa’yı destekleyince, Parlamento TSE’yi feshetmeye kalktı. Karşılık olarak TSE, 57 vekili azletti ve polis bu vekillerin Parlamento binasına girmelerine engel oldu.
Karşıtçılar Guayaquil’de karşıt bir meclis toplama tehdidinde bulununca, Correa halkı muhalefete karşı gösteriye çağırdı ve bir iki gün içinde 30.000 kişi eyleme katıldı. Muhalefetin gösterisine ancak 2000 kadar kişi geldi.
Yenilgiyi kabul eden azledilmiş vekiller parlamentoda yerlerini istemeye istemeye yenilere bıraktılar ve 15 Nisan’da halk oylaması yapıldı. %82 Kurucu Meclisin lehinde, %12 aleyhinde oy kullandı. Geçersiz veya boş oyların sayısı çok azdı.
Eylül veya Ekim’de Kurucu Meclis’e 130 temsilci seçilecek. Temsilciler 4-6 ay içinde yeni anayasayı yazacak.
Kurucu Meclisin 100 üyesini yerel iller seçecek, 24 üye ulusal listeden seçilecek. Geri kalan üyeleri Ekvador’un yurt dışındaki göçmen topluluğu seçecek. Kurucu Meclisin kabul ettiği öneriler daha sonra halk oylamasına sunulacak.
Sürecin bundan sonraki aşamasında Correa ve diğer ilerici güçlerin karşılaştığı en büyük sorun geleneksel partilerin meclise seçilip, onu kendi çıkarları doğrultusunda yönlendirmesini önlemek olacak.
Meclis seçimlerinde özel bağışların yasaklanması ve seçime girmek isteyen hareketlerin ve partilerin nüfusun en az %1’inden imza toplama zorunluluğu, önlem almada yardımcı olabilir.
Meclisin başarısının gerçek ölçüsü, halk hareketlerinin, sivil toplum örgütleri, sendikalar ve özellikle genelde bütün bu güçleri birleştiren CONAIE’nin ülkenin geçmişinde oynanan yolsuz iktidar oyunlarını reddeden Ekvadorluların görüşlerini temsil edebilmek için ne kadar iyi örgütlendikleri olacak.
19 Nisan 2007
[Green Left Weekly’den Latinbilgi için Emine Kunter tarafından seçilmiştir]
Friday, March 16, 2007
Correa's radical plans spark battle in Ecuador
The small Andean nation of Ecuador is facing a political crisis as
the Congress and the courts turn on each other over new president Rafael
Correa's plans for a Constituent Assembly and a "citizens' revolution"
to build "21st century socialism" in the poverty-stricken country.
Correa, a self-described socialist and close ally of Venezuela's President Hugo Chavez, was elected late last year promising to redirect Ecuador's oil wealth into social spending, increase popular democracy and limit the power of the traditional political parties. Central to this platform is convoking a popular Constituent Assembly to rewrite Ecuador's constitution.
In February the 100-member Congress, which is controlled by parties hostile to Correa and his policies, passed a bill allowing a referendum on the assembly after the opposition Patriotic Society Party (PSP) of former president Lucio Gutierrez voted in favour. However there was an immediate dispute over the power that the assembly will have, Correa arguing for a plenary power enabling it to dismiss not only the Congress and courts, but also the president.
Correa, a self-described socialist and close ally of Venezuela's President Hugo Chavez, was elected late last year promising to redirect Ecuador's oil wealth into social spending, increase popular democracy and limit the power of the traditional political parties. Central to this platform is convoking a popular Constituent Assembly to rewrite Ecuador's constitution.
In February the 100-member Congress, which is controlled by parties hostile to Correa and his policies, passed a bill allowing a referendum on the assembly after the opposition Patriotic Society Party (PSP) of former president Lucio Gutierrez voted in favour. However there was an immediate dispute over the power that the assembly will have, Correa arguing for a plenary power enabling it to dismiss not only the Congress and courts, but also the president.
Thursday, March 15, 2007
Ecuador: "Tod den Ratten!"
SoZ - Sozialistische Zeitung, März 2007
Seit seiner Amtseinführung am 15.Januar hat sich Ecuadors Präsident Rafael Correa an die Durchführung seiner Pläne zur Veränderung der Gesellschaft gemacht.
Um die Umweltverschmutzung einzudämmen, erklärte Correa am 3.Februar, dass Ecuador die Verträge von Ölgesellschaften, die unnötigerweise die Umwelt schädigen, annullieren wird. Correa hat die Absicht, Verträge mit Ölgesellschaften neu auszuhandeln, um der Regierung einen größeren Anteil am Gewinn zu sichern, um soziale Ausgaben finanzieren zu können.
Zu den dafür in Frage kommenden Gesellschaften gehört Brasiliens Unternehmen Petrobras, das die Rechte zur Ausbeutung von Ölblock 31 besitzt, der in einer der biologisch vielfältigsten Regionen der Welt liegt. Eine weitere Zielscheibe des Zorns der Regierung ist eine von Ascendant Copper in Junín geplante Mine. Die Stellungnahme des Unternehmens über die Folgen für die Umwelt war Ende 2006 zurückgewiesen worden und die Gesellschaft wird auch beschuldigt, paramilitärische Gruppen zur Einschüchterung von lokalen Gegnern der Mine zu benutzen.
Seit seiner Amtseinführung am 15.Januar hat sich Ecuadors Präsident Rafael Correa an die Durchführung seiner Pläne zur Veränderung der Gesellschaft gemacht.
Um die Umweltverschmutzung einzudämmen, erklärte Correa am 3.Februar, dass Ecuador die Verträge von Ölgesellschaften, die unnötigerweise die Umwelt schädigen, annullieren wird. Correa hat die Absicht, Verträge mit Ölgesellschaften neu auszuhandeln, um der Regierung einen größeren Anteil am Gewinn zu sichern, um soziale Ausgaben finanzieren zu können.
Zu den dafür in Frage kommenden Gesellschaften gehört Brasiliens Unternehmen Petrobras, das die Rechte zur Ausbeutung von Ölblock 31 besitzt, der in einer der biologisch vielfältigsten Regionen der Welt liegt. Eine weitere Zielscheibe des Zorns der Regierung ist eine von Ascendant Copper in Junín geplante Mine. Die Stellungnahme des Unternehmens über die Folgen für die Umwelt war Ende 2006 zurückgewiesen worden und die Gesellschaft wird auch beschuldigt, paramilitärische Gruppen zur Einschüchterung von lokalen Gegnern der Mine zu benutzen.
Thursday, February 8, 2007
Ecuador's 'citizens' revolution'
Since
his January 15 inauguration, President Rafael Correa has set about
implementing his plan for changing Ecuadorian society, centred on a
"citizens' revolution" to refound the country and begin the construction
of a "socialism of the 21st century" by investing economic wealth in
social spending on health, education, housing and the environment.
In an effort to curb pollution, on February 3 Correa declared that Ecuador would suspend the contracts of oil companies who needlessly damage the environment. The decision follows the recent announcement that the Ecuadorian government had made US$1 billion from the oilfields of Oxy Petroleum, whose concessions were revoked a year ago for breach of contract.
Correa has announced his intention to renegotiate contracts with other oil companies to give the government a larger share of the profits, to use for social spending.
Already under investigation is Brazil's Petrobras, which holds the right to explore Oil Block 31, located in one of the world's most biologically diverse regions. Another target of the government's ire is a mine planned by Ascendant Copper in Junin. Ascendant's environmental impact statement was rejected in late 2006, and the company is also accused of using paramilitary groups to intimidate and assault local opponents of the mine.
On February 5, Ecuador announced that it will take Colombia to the International Court of Justice over the spraying of glyphosate near the border and over parts of Ecuador. In December last year, Ecuador temporarily withdrew its ambassador from Colombia over the issue.
In an effort to curb pollution, on February 3 Correa declared that Ecuador would suspend the contracts of oil companies who needlessly damage the environment. The decision follows the recent announcement that the Ecuadorian government had made US$1 billion from the oilfields of Oxy Petroleum, whose concessions were revoked a year ago for breach of contract.
Correa has announced his intention to renegotiate contracts with other oil companies to give the government a larger share of the profits, to use for social spending.
Already under investigation is Brazil's Petrobras, which holds the right to explore Oil Block 31, located in one of the world's most biologically diverse regions. Another target of the government's ire is a mine planned by Ascendant Copper in Junin. Ascendant's environmental impact statement was rejected in late 2006, and the company is also accused of using paramilitary groups to intimidate and assault local opponents of the mine.
On February 5, Ecuador announced that it will take Colombia to the International Court of Justice over the spraying of glyphosate near the border and over parts of Ecuador. In December last year, Ecuador temporarily withdrew its ambassador from Colombia over the issue.
Wednesday, March 22, 2006
Ecuador: Protests threaten - 'FTA signed, Palacio out'
Several weeks of turmoil have escalated as thousands of
workers, students and indigenous groups have taken to Ecuador's streets
and highways, bringing the country to a standstill, forcing the
resignation of the interior minister and demanding an end to
negotiations for a free trade agreement (FTA) with the US.
The latest round of protests were sparked on March 6 when 4000 contract oil workers in Orellana province took industrial action demanding back-pay and secure employment, and opposing environmental damage from the US-based oil company Occidental Petroleum.
Since then, the protests have broadened rapidly to reject the proposed FTA with the US and demand a new constitution and the removal of US troops from the Eloy Alfaro air base at Manta. Protesters have also demanded the expulsion of Occidental from Ecuador and the nationalisation of the country's oil.
In the capital Quito, protesters occupied the metropolitan cathedral and broke through a police cordon to blockade the presidential palace. In rural areas, highways were blockaded across the central highlands and throughout the Amazonian regions.
The latest round of protests were sparked on March 6 when 4000 contract oil workers in Orellana province took industrial action demanding back-pay and secure employment, and opposing environmental damage from the US-based oil company Occidental Petroleum.
Since then, the protests have broadened rapidly to reject the proposed FTA with the US and demand a new constitution and the removal of US troops from the Eloy Alfaro air base at Manta. Protesters have also demanded the expulsion of Occidental from Ecuador and the nationalisation of the country's oil.
In the capital Quito, protesters occupied the metropolitan cathedral and broke through a police cordon to blockade the presidential palace. In rural areas, highways were blockaded across the central highlands and throughout the Amazonian regions.
Wednesday, June 22, 2005
Ecuador's President Gutierrez walks a tightrope
On June 10, the 10th round of negotiations for a free trade
agreement between the South American nations of Ecuador, Peru and
Colombia, and the United States, ended in a stalemate, with neither side
willing to budge, in yet another example of Washington's increasing
isolation on the continent.
Colombian farmers boycotted the negotiations, thousands of Ecuadorians protested in the streets of the country's largest city, Guayaquil, until police used water cannons and tear gas to disperse them, and on June 8, a bomb was set off outside the hotel in which the negotiations were taking place.
Ecuador's social movements, confident after forcing the overthrow of President Lucio Gutierrez on April 20, are demanding a referendum on the agreement. Protesters chanted: "We don't want to become a North American colony".
Gutierrez was unpopular for his implementation of neoliberal austerity measures, expansion of the US military presence in Ecuador and for attempting to subvert the role of the Supreme Court.
His replacement, former vice-president Alfredo Palacio, came to power promising to hold a referendum on the trade agreement, increase social spending and to "re-found" the country by setting up a constituent assembly to rewrite the constitution.
However, while he initially spoke out against deepening military ties with the US, Palacio has since affirmed that the US air base at Manta, used as part of Plan Colombia, will stay, and there are fears he will cave in to Washington over trade as well.
Colombian farmers boycotted the negotiations, thousands of Ecuadorians protested in the streets of the country's largest city, Guayaquil, until police used water cannons and tear gas to disperse them, and on June 8, a bomb was set off outside the hotel in which the negotiations were taking place.
Ecuador's social movements, confident after forcing the overthrow of President Lucio Gutierrez on April 20, are demanding a referendum on the agreement. Protesters chanted: "We don't want to become a North American colony".
Gutierrez was unpopular for his implementation of neoliberal austerity measures, expansion of the US military presence in Ecuador and for attempting to subvert the role of the Supreme Court.
His replacement, former vice-president Alfredo Palacio, came to power promising to hold a referendum on the trade agreement, increase social spending and to "re-found" the country by setting up a constituent assembly to rewrite the constitution.
However, while he initially spoke out against deepening military ties with the US, Palacio has since affirmed that the US air base at Manta, used as part of Plan Colombia, will stay, and there are fears he will cave in to Washington over trade as well.
Sunday, May 15, 2005
Ecuador: Folket driver præsidenten ud af landet
Af Duroyan Fertl
Offentliggjort: 15. maj 2005
Gutiérrez blev overvældende sikkert valgt sidst i 2002 efter en kampagne, der blev støttet af venstrefløjen. Han fremstillede sig selv som en "ecuadoriansk Chávez" og lovede at gøre op med korruptionen i Ecuador, fjerne den kontroversielle amerikanske militære tilstedeværelse på Eloy Alfaro-flyvebasen og frigøre landet fra nyliberalismen. Gutiérrez havde støttet oprøret i 2000, der, med de oprindelige folk i spidsen, styrtede en korrupt præsident.
Lige som de fleste latinamerikanere er ecuadorianerne blevet hårdt ramt af nyliberale økonomiske politikker, presset frem af USA og de internationale finansielle institutioner.
Disse politikker omfatter privatisering af basale tjenesteydelser, hvilket har ført til stigende leveomkostninger og en øget gæld, der påtvinger lammende tilbagebetalinger. Politikerne har øget landets økonomiske og politiske underordning i forhold til USA, hvilket har styrket støtten til venstrenationalismen.
Offentliggjort: 15. maj 2005
Gutiérrez blev overvældende sikkert valgt sidst i 2002 efter en kampagne, der blev støttet af venstrefløjen. Han fremstillede sig selv som en "ecuadoriansk Chávez" og lovede at gøre op med korruptionen i Ecuador, fjerne den kontroversielle amerikanske militære tilstedeværelse på Eloy Alfaro-flyvebasen og frigøre landet fra nyliberalismen. Gutiérrez havde støttet oprøret i 2000, der, med de oprindelige folk i spidsen, styrtede en korrupt præsident.
Lige som de fleste latinamerikanere er ecuadorianerne blevet hårdt ramt af nyliberale økonomiske politikker, presset frem af USA og de internationale finansielle institutioner.
Disse politikker omfatter privatisering af basale tjenesteydelser, hvilket har ført til stigende leveomkostninger og en øget gæld, der påtvinger lammende tilbagebetalinger. Politikerne har øget landets økonomiske og politiske underordning i forhold til USA, hvilket har styrket støtten til venstrenationalismen.
Wednesday, April 27, 2005
Ecuador: Mass protests drive president from power
After four months of mounting political pressure and
constitutional crisis, the people of Ecuador have driven President Lucio
Gutierrez from office. In the face of unstoppable mass protest, and
growing calls for the dissolution of Congress and establishment of
popular assemblies, Ecuador's right-wing Congress abandoned Gutierrez,
leaving vice-president Alfredo Palacio to assume the role.
Gutierrez was overwhelmingly elected in late 2002, on a campaign supported by the left. Styling himself an "Ecuadorian Chavez", he promised to destroy corruption in Ecuador, remove the contentious United States military presence at the Eloy Alfaro Air Base, and free the country from neoliberalism. Gutierrez had supported the 2000 uprising, led by indigenous groups, that overthrew a corrupt president.
Like most Latin Americans, Ecuadorians have been hit hard by neoliberal economic policies pushed by the US and international financial institutions, including privatisation of basic services that has led to increases in the cost of living; and increased debt that imposes crippling repayments. These policies have increased the economic and political subordination of the country to the US, which has strengthened support for left-nationalism.
Upon his election, however, Gutierrez quickly revealed himself as another US puppet, increasing US military ties; embroiling Ecuador in Plan Colombia (the Washington-Bogota-led war on Colombian left-wing insurgents); increasing Ecuador's IMF debt; supporting the war on Iraq; privatising basic services; agreeing to negotiate a free trade agreement with the US; and approving oil exploration in indigenous and environmentally protected areas.
Gutierrez was overwhelmingly elected in late 2002, on a campaign supported by the left. Styling himself an "Ecuadorian Chavez", he promised to destroy corruption in Ecuador, remove the contentious United States military presence at the Eloy Alfaro Air Base, and free the country from neoliberalism. Gutierrez had supported the 2000 uprising, led by indigenous groups, that overthrew a corrupt president.
Like most Latin Americans, Ecuadorians have been hit hard by neoliberal economic policies pushed by the US and international financial institutions, including privatisation of basic services that has led to increases in the cost of living; and increased debt that imposes crippling repayments. These policies have increased the economic and political subordination of the country to the US, which has strengthened support for left-nationalism.
Upon his election, however, Gutierrez quickly revealed himself as another US puppet, increasing US military ties; embroiling Ecuador in Plan Colombia (the Washington-Bogota-led war on Colombian left-wing insurgents); increasing Ecuador's IMF debt; supporting the war on Iraq; privatising basic services; agreeing to negotiate a free trade agreement with the US; and approving oil exploration in indigenous and environmentally protected areas.
Wednesday, April 20, 2005
ECUADOR: 'Lucio out! Democracy yes! Dictatorship No!'
On April 13, thousands of Ecuadorians protesting in the
capital Quito were violently attacked by riot police with tear gas. The
protesters, led by unionists and students, blocked roads with burning
tyres and shut down the centre of the city, demanding the resignation of
President Lucio Gutierrez and the reinstatement of the Supreme Court
judges sacked by the president last December.
Quito Mayor Paco Moncayo, leader of the opposition Democratic Left Party (ID) and an organiser of the protest, ordered the closure of public transport, municipal offices and schools, as protesters shouted "Lucio out! Democracy, yes! Dictatorship, no!"
About 800 fully armed police and soldiers occupied the two blocks around the presidential palace, erecting metal barriers and barbed wire fencing across roadways.
This is just the latest in a wave of protests. On April 11, a group of about 100 protesters from various social movements occupied the nearby Metropolitan Cathedral. Despite being denied food and water, they are refusing to leave until the former Supreme Court is reinstated.
The prefect for Pichincha province, which covers Quito, ID member Ramiro Gonzalez, declared an indefinite strike from April 12, closing roads — including the Pan-American Highway — businesses and the local airport.
Roads were also blocked by demonstrations in the regions of Imbabura, Cotopaxi, Tungurahua, Loja, Azuay and Canar, and the Confederation of Indigenous Nations of Ecuador (CONAIE) occupied the education ministry building in Quito.
Quito Mayor Paco Moncayo, leader of the opposition Democratic Left Party (ID) and an organiser of the protest, ordered the closure of public transport, municipal offices and schools, as protesters shouted "Lucio out! Democracy, yes! Dictatorship, no!"
About 800 fully armed police and soldiers occupied the two blocks around the presidential palace, erecting metal barriers and barbed wire fencing across roadways.
This is just the latest in a wave of protests. On April 11, a group of about 100 protesters from various social movements occupied the nearby Metropolitan Cathedral. Despite being denied food and water, they are refusing to leave until the former Supreme Court is reinstated.
The prefect for Pichincha province, which covers Quito, ID member Ramiro Gonzalez, declared an indefinite strike from April 12, closing roads — including the Pan-American Highway — businesses and the local airport.
Roads were also blocked by demonstrations in the regions of Imbabura, Cotopaxi, Tungurahua, Loja, Azuay and Canar, and the Confederation of Indigenous Nations of Ecuador (CONAIE) occupied the education ministry building in Quito.
Wednesday, February 16, 2005
Ecuador: 250,000 march against corruption
On January 26, up to 250,000 Ecuadorians marched in
Guayaquil, the largest city in Ecuador. Their demands included an end to
rampant corruption and crime, improved health and sanitation services,
and the reinstatement of the Supreme Court, which was unceremoniously
sacked on December 8 by a narrow majority of the Ecuadorian Congress.
The dismissal of the Supreme Court, a majority of whose presiding judges were affiliated to the opposition Social-Christian Party (PSC), was precipitated by Ecuadorian President Lucio Gutierrez accusing it of favouring a PSC-led impeachment attempt against him last November.
Gutierrez has been under mounting pressure over the last year, as his ruling alliance has been unravelling and he has been under pressure from allegations of his involvement with drug-money and misuse of public funds resurfacing. The action against the Supreme Court is widely viewed as an unconstitutional power grab.
The dismissal of the Supreme Court, a majority of whose presiding judges were affiliated to the opposition Social-Christian Party (PSC), was precipitated by Ecuadorian President Lucio Gutierrez accusing it of favouring a PSC-led impeachment attempt against him last November.
Gutierrez has been under mounting pressure over the last year, as his ruling alliance has been unravelling and he has been under pressure from allegations of his involvement with drug-money and misuse of public funds resurfacing. The action against the Supreme Court is widely viewed as an unconstitutional power grab.
Wednesday, March 3, 2004
Indigenous uprising paralyses Ecuador
From February 16, tens of thousands of Ecuadorians poured
into the nation's streets and highways in a 48-hour wave of protest,
paralysing much of the country. They demanded the resignation of the
president, Lucio Gutierrez, and called for an end to corruption and
military ties with the United States.
The protests began with up to 20,000 protesters blocking the streets of the highland province of Cotopaxi, which contains a large proportion of Ecuador's 4 million indigenous population, and extended the length of the country, from the city of Loja in the south to the Colombian border in the north.
In the Cotopaxi capital Latacunga, police used tear gas to disperse crowds of thousands, and in Nabon at least four protesters were killed and dozens injured when police used bullets to quell the demonstrations. Throughout most of Ecuador's provinces, highways and roads were blockaded and the economic life in these areas slowed to a trickle.
This wave of protests was initiated by the Confederation of Indigenous Nationalities of Ecuador (CONAIE), in response to the attempted assassination of its president, Leonidas Iza, earlier in February. Iza was attacked outside his home on February 1 as he returned from a meeting in Havana, Cuba, against the Free Trade Agreement of the Americas (FTAA).
The protests began with up to 20,000 protesters blocking the streets of the highland province of Cotopaxi, which contains a large proportion of Ecuador's 4 million indigenous population, and extended the length of the country, from the city of Loja in the south to the Colombian border in the north.
In the Cotopaxi capital Latacunga, police used tear gas to disperse crowds of thousands, and in Nabon at least four protesters were killed and dozens injured when police used bullets to quell the demonstrations. Throughout most of Ecuador's provinces, highways and roads were blockaded and the economic life in these areas slowed to a trickle.
This wave of protests was initiated by the Confederation of Indigenous Nationalities of Ecuador (CONAIE), in response to the attempted assassination of its president, Leonidas Iza, earlier in February. Iza was attacked outside his home on February 1 as he returned from a meeting in Havana, Cuba, against the Free Trade Agreement of the Americas (FTAA).
Subscribe to:
Posts (Atom)